Laos behoort tot een van de armste landen van de werled. Dat hebben we gezien tijdens onze 2 daagse slowboot tocht door de Mekong rivier. Waar we een opa zagen vissen, kinderen zagen spelen en de vrouwen de was zien doen, kortom ze leven aan en van de Mekong. Aangekomen in het schattige en romatische Luang Prabang hebben we ons een paar dagen vermaakt met een groep van 10 medereizigers. Als hoogtepunt waren daar de watervallen, een van de mooiste die we in onze trip hebben gezien, helder blauw water, groene omgeving, lekker zonnetje dus ideaal om er in te zwemmen en lekker afkoelen en dat mag ook wel met 35 graden. Na 4 dagen werden onze wegen gescheiden van onze groep medereizigers. Wij moesten wachten op de credit card van Linda, die al 3x opgestuurd was. We hadden er een hard hoofd in maar we wildn erop vertrouwen dat hij er nu wel was. Bij het hostel gevraagd waar die naar toe gestuurd werd of hij al binnen was. Maar de vrouw achter de balie sprak geen woord engels Mail? Post? Letter? allemaal vraagtekens voor haar. De moed in onze slippers begonnen al te zakken dus op naar het postkantoor. Na 3 balies verder hadden we eindelijk iemand die ons kon helpen. Na gebel en heen en weer geloop van hostel naar postkantoor hadden we EINDELIJK de credit card binnen. We hebben ons dan ook meteen uitgeleefd op de avondmarkt. Een markt waar je als vrouw echt je hart op kan halen.

Naar een helse tocht van 6 uur hobbels, gaten, bochten en koeienj op de weg kwamen we aan in Vang Vieng. Een dorp die je in een paar woorden kan beschrijven als tuben, drank en feesten. ( tuben = hangend in een band door de rivier varen van bar naar bar) Om daar vervolgens de buckets met drank leeg te slurpen. En we wisten dat nederlanders van een feestje hielden maar ze hebben het hier weer goed waargemaakt. In elke bar hadden we nederlanders de overhand!

Via Vientiene zijn we gevlogen naar Vietnam. We hadden de keuze om dit ook via een bus te doen van 27 uur. maar we zijn toch voor de luxe bakpackersreis gegaan een vliegreis van 1 uur. We vlogen op Hanoi de hoofdstad van Vietnam. Met het aantal inwoners van 6,5 miljoen . Nou we hebben ze allemaal gezien, wat een gekkenhuis. Bangkok is er niks bij. Stel je voor je wilt oversteken. Dit gaat niet zoals in Nederland voorrang krijgen op een zebrapad of bij groen licht. nee je moet zien te overleven. Degene met de meeste vaart en herrie krijgt hier voorrang. Onze tacktiek is lopen, slalommen, je niet laten afleiden van de dingen om je heen zoals 4 mensen/ de hele familie op een scooter, een fiets met een half magezijn op de bagagedrager, straatverkopers die naar je schreeuwen, toeters die continue toeteren, een man die achter een rat aan zit om hem te onthoofden, etende mensen die de stoep versperren etc.... En gaan met die banaan. YES we hebben de overkant van de straat bereikt. We hebben de verjaardag van Linda in Hanoi gevierd. Helaas niet groots want Linda was ziek. nou ja aan de scheit. We hadden nog 2 dagen van te voren het afgeklopt dat het zo goed ging met onze darmen, maar blijkbaar was het geen echt hout en moest linda er aangeloven. Maar ik (linda) voelde zich wel echt jarig. Met een cadeau van Inge en Peter( duitse jongen die we hebben ontmoet in Laos) en een super leuke skyoe feestje met thuis. Met een liedje, taart alles erop en eraan.

Vanaf Hanoi hebben we 2 trips gedaan. De eerste naar het super koude Sapa. Waar we met de nachttrein tussen de rijstvelden en bergen aankwamen. Hier hebben we bij een familie geslapen in een klein dorpje met rieten hutjes. Het is zo bijzonder te zien hoe ze leven met zo weinig tot bijna niks. De mannen werken van huis en de vrouwen passen op de kids en maken allerlei handwerkjes die ze verkopen. Een oud vrouwtje vond Inge zo leuk dat ze perse alleen aan haar wilde verkopen zo bleef ze een half uur bij ons staan tijdens de lunch en maar aan de kop zeuren. By something from me!! Na 100 x nee zeggen ging ze eindelijk boos weg. Na 4 dagen Sap weer terug met de nachtrein naar Hanoi om vervolgens met de bus richting Halong Bay te gaan. 2 dagen op een oude boot varen door karst gebergte, allemaal erg mooi alleen het weer viel tegen, zoveel mist dat het misschien niet door kon gaan maar gelukkig naar een lunch op de boot ging het toch door. We gingen naar een cave kijken, niet echt heel bijzonder het was alleen dringen met lopen. Er waren zoveel chinezen ( die mensen zijn ok echt overal op de wereld) ' s Avonds karaoke op de boot. De staf was erg actief ermee en vonden zichzelf erg goed zingen. Na een paar biertjes hebben wij er ons ook aangewaagd. De volgende ochtend al vroeg op om te kayaken. En daarna weer terug met de bus naar Hanoi, waarna we snel in 1 uur moesten eten en dan weer snel in de slaapbus richting Hoi An. 16 uur in een bus niet echt een pretje maar het viel niet tegen. Gelukkig lachten het zonnetje ons hier weer tegemoet. Wat een heerlijk weertje naar 1 week kou!

Nou dit was het weer voor deze keer. Wij gaan weer genieten van alles hier in Vietnam blijven hier nog een paar dagen en dan gaan we opweg naar Cambodja en het zuiden van Thailand om daar nog wat eilandjes mee te pikken. lekker relaxen voordat ons leventje weer begint in Nederland!

XXX van ons